قرآن عثمان طه

Sooreh البلد

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Lā 'Uqsimu Bihadhā Al-Baladi

1

بنام خداى رحمان رحيم؛ نه، قسم مى‌خورم به اين سرزمين‌


Wa 'Anta Ĥillun Bihadhā Al-Baladi

2

حال آنكه تو ساكن هستى در اين سرزمين‌


Wa Wālidin Wa Mā Walada

3

قسم به پدرى بزرگوار و پسرى كه توليد كرد.


Laqad Khalaqnā Al-'Insāna Fī Kabadin

4

حقا كه انسان را در رنج آفريده‌ايم‌


'Ayaĥsabu 'An Lan Yaqdira `Alayhi 'Aĥadun

5

آيا گمان مى‌كند كه هرگز كسى بر او قادر نيست‌


Yaqūlu 'Ahlaktu Mālāan Lubadāan

6

مى‌گويد: مال فراوانى را تباه كردم‌


'Ayaĥsabu 'An Lam Yarahu 'Aĥadun

7

آيا مى‌پندارد كسى او را نديده است؟


'Alam Naj`al Lahu `Aynayni

8

آيا براى او دو چشم نيافريده‌ايم؟


Wa Lisānāan Wa Shafatayni

9

و يك زبان و دو لب؟


Wa Hadaynāhu An-Najdayni

10

و هدايت كرده‌ايم او را به دو راه خير و شر


Falā Aqtaĥama Al-`Aqabaha

11

داخل آن گردنه نشد


Wa Mā 'Adrāka Mā Al-`Aqabahu

12

چه مى‌دانى آن گردنه چيست؟


Fakku Raqabahin

13

آزاد كردن برده است.


'Aw 'Iţ`āmun Fī Yawmin Dhī Masghabahin

14

يا طعام دادن در روز گرسنگى‌


Yatīmāan Dhā Maqrabahin

15

يتيمى را كه خويشاوند است‌


'Aw Miskīnāan Dhā Matrabahin

16

يا مسكين خاك افتاده‌اى را


Thumma Kāna Mina Al-Ladhīna 'Āmanū Wa Tawāşawā Biş-Şabri Wa Tawāşawā Bil-Marĥamahi

17

سپس (نشد) از آنان كه ايمان آورده و سفارش به صبر كردند و سفارش به رحمت.


'Ūlā'ika 'Aşĥābu Al-Maymanati

18

آنها اهل بركت هستند كسانى كه آيات ما را انكار كردند آنها


Wa Al-Ladhīna Kafarū Bi'āyātinā Hum 'Aşĥābu Al-Mash'amahi

19

اهل شومى و شقاوتند


`Alayhim Nārun Mu'uşadahun

20

بر آنهاست آتشى پيوسته‌


قاری
ترجمه گویا
انصاریان